- düz-əməlli
- z. və sif. Yaxşı, lazımi qaydada, layiqli surətdə. <Pərzad:> <Qızı> düz-əməlli saxlamırsınız, . . bu nədir, qız mum kimi əriyir. M. C.. <Turac:> Ey, düz-əməlli danış, ha! İ. Ə..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Düz Rəsullu — Municipality … Wikipedia
düzəltmək — f. 1. Düz, saz hala salmaq, qaydaya salmaq, təmir etmək. Fəhlələr xarab olmuş yolu düzəltdilər. Montyor işıq xəttini düzəltdi. // Lazımi şəklə salmaq, tərtib və nizama salmaq, qaydaya salmaq. <Güləbətin> üst başını da düzəldirdi. M. İ..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əməlli-başlı — sif. və zərf Olduqca yaxşı, bütün tələbata cavab verən, mükəmməl, nöqsansız, bütün, tam, ciddi. Əməllibaşlı bir şey. Əməlli başlı bir usta tapmaq. Əməlli başlı işləmək. // Əsaslı surətdə, lazımınca, lazımi kimi, istənildiyi kimi. Heç bir şeyi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təkəlli — (Kürdəmir) parç, misdən düzəldilmiş qulplu suqabı. – Təkəllidə su içərik … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ha — 1. Nida kimi aşağıdakı mənalarda işlənir: a) saqındırma, xəbərdarlıq və ya əmr, tapşırıq bildirir, habelə diqqəti cəlb etmək üçün işlədilir. Ona bir söz demə ha! Özünü gözlə ha! Ora getmə ha! – <Minnət xanım:> Ancaq mən olduğumu demə ha! Ü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iş — is. 1. Fəaliyyət, çalışma, zəhmət, əmək. Əqli iş. Fiziki iş. İş görmək. Elmi iş. İşlə məşğul olmaq. – İş insanın cövhəridir. (Ata. sözü). İş rəncbərin, güc öküzün, yer özününkü; Bəyzadələri, xanları neylərdin, ilahi! M. Ə. S.. İş nə qədər qızğın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dolaşıq — sif. 1. Dolaşmış halda olan, pırtlaşıq, bir birinə dolaşmış, bir birinə qarışmış, bir birinin içinə keçmiş. Dolaşıq ip (sap). Dolaşıq saç. 2. Düz getməyən, əyri üyrü, dolanbac. Dolaşıq yol. Dolaşıq küçə. // məc. Çətinliklərlə, maneələrlə dolu;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti